Zondag 17 maart 2019 was er weer Jeugdkerk. In deze lijdenstijd stonden we stil bij de tekst van Mat. 26: 69-75.

Het verhaal dat we lazen was voor de jongeren een bekend verhaal: Petrus én de haan. De bijbel is een boek dat in een woordcultuur werd geschreven. Tegenwoordig gebruiken we veel beelden. Onze tijd wordt ook wel een beeldcultuur genoemd. Ipad, tv, foto’s maar ook beeldhouwwerken, schilderijen en tatoeages zorgen ervoor dat je een statement kan maken.
Het beeld kan de boodschap versterken óf juist ontkrachten. We hebben verschillende kunstwerken bekeken o.a. Petrus en de haan van Otto Dix uit 1955. Vonden de jongeren dit een beeld dat het verhaal uit de bijbel sterker maakte? Gaf het zelfs ándere inzichten waar je als gelovige wat mee kan?

De jongeren gaven aan dat dit een heel krachtig beeld is. Schaamte en verdriet komt erin naar voren. Petrus had zijn belofte aan zijn beste vriend de Messias gebroken. Mogelijk spreekt het ook over wanhoop? De kleuren en het beeld van de handen voor het gezicht. Conclusie: dit beeld is voor christenen een sterk beeld van emotie. De woorden uit de bijbel krijgen éxtra kracht door dit schilderij. Daarbij ervaarden de jongeren dat sommige beelden juist niet passend zijn. Gebruik van beelden kan sterk zijn máár ook verwarring scheppen.
Tot besluit deden we met 25 beelden die in het honk waren opgehangen een bijbelquiz! Beide teams kwamen op een gelijke stand uit en dus werd de prijs ‘eerlijk verdeeld’.

Naar het overzicht